Ik las laatst een science fiction boek. Dit boek over de zoektocht naar buitenaards leven beschrijft de Serengeti hypothese. Waar deze hypothese over gaat, en wat je daar als data analist aan hebt, leg ik je hier uit.
De zoektocht naar buitenaards leven
De vraag of er meer leven is dan dat wij kennen, is een vraag die ik maar wat interessant vind. Het leuke aan science fiction, en met name boeken in dat genre, is dat die vraag op allerlei manieren onderzocht wordt.
In de reeks Galactic Exploration van Peter Cawdron, komt een interessante verklaring aan bod voor het feit dat we nog niets gevonden hebben.
De Serengeti hypothese
Stel je voor dat je op de Noordpool woont. Welk beeld heb je dan van het leven om je heen? Je ziet af en toe wel wat voorbij komen, maar veel is het niet. Als je als Noordpoolbewoner een reis naar de Serengeti maakt en daar uitstapt, wat zie je dan? Het bruist daar zo van het leven, dat je je ogen niet gelooft.
De Serengeti hypothese gaat er vanuit dat de aarde in een Noordpool-achtige uithoek van het heelal ligt en dat we dáárom maar weinig leven om ons heen zien. En omdat dat zo is, denken we dat leven niet veel voorkomt. Maar mogelijk is dat alleen in onze buurt zo, niet overal.
Hieronder zie je het idee schematisch weergegeven: links de uithoek waarin wij leven, met maar een paar gekleurde punten met leven, en rechts een andere uithoek waar het bruist van leven.
Interessant!
Maar wat heb je hieraan als data analist?
Een wereld vol Serengeti’s en Noordpolen
Als we de zoektocht naar leven vervangen met je vakgebied blijft deze metafoor interessant. We kunnen een Serengeti zien als de plek waar veel gebeurt rondom je vakgebied, iedereen is er mee bezig en er zijn veel kansen om je hier, vakinhoudelijk, snel te ontwikkelen.
De Noordpool is daarentegen een plek waar mensen met andere dingen bezig zijn. Je heb hier minder kansen om te leren van vakgenoten, maar wel veel kansen om te leren hoe je je vak toepast.
Laten we hier wat dieper op in gaan.
De Serengeti hypothese voor data analisten
Er zijn in mijn ogen twee manieren om je te ontwikkelen als data analist:
- Focus op vakinhoudelijke ontwikkeling (de Serengeti)
- Focus op toepassing van je vak (de Noordpool)
Als je je vakinhoudelijk wil ontwikkelen, helpt het als je jezelf omringt met vakgenoten. Dit kan bijvoorbeeld in een datateam van juniors, mediors en seniors, zodat je van diverse mensen kan leren. Je kan ook evenementen bezoeken, waar allerlei vakgenoten samenkomen, om te leren hoe mensen buiten je organisatie je vak toepassen.
Bewandel je dit pad, dan ben je van plan om een superspecialist te worden.
De verrijking op de figuurlijke Noordpool zit ‘m minder in vakinhoudelijke ontwikkeling. Daarvoor in de plaats komt de toepassing van de vak. Wie kom je tegen in de gebieden waar je vak niet centraal staat? Hebben zij überhaupt iets aan je kennis? En lukt het je om dat over te brengen aan mensen die je vak niet kennen?
Bewandel je dit pad, dan wil je kijken wat je bestaande kennis in diverse contexten kan beteken.
Laten we de schematische weergave er weer bij pakken.
Links ben je een van de weinige in een wereld waar nog weinig met je vak gebeurt. Rechts bevind je je in een zee van vakgenoten met hier en daar iemand die iets anders doet.
Waar ben je nu?
Als ik naar mijn eigen loopbaan kijk, heb ik zo’n 12 jaar doorgebracht in datateams op de Serengeti en ben ik begin 2023, als zzp’er, gaan rondneuzen op de figuurlijke Noordpool. En dat bevalt me wel.
En zo zal ieder een eigen voorkeur hebben: de een wil eerder aan de slag met de toepassing, de ander wil een leven lang vakinhoudelijk bezig zijn.
Maar goed.
Snijdt mijn benadering van werk enig hout?
En waar bevind jij op dit moment: in de Serengeti of op de Noordpool? En heb je nog reisplannen?